Oryginalne drzeworyty z Płazowa w Muzeum Etnograficznym w Krakowie

W lipcu 2020 roku, pan Józef oraz członkowie Stowarzyszenia Pasjonatów Ziemi Lubaczowskiej „Tegit et protegit” – animatorka kultury Anna Serkis-Wojtowicz i regionalista – Grzegorz Ciećka, wspólnie wybrali się do miejsca, w którym obecnie znajdują się oryginalne klocki drzeworytnicze pochodzące ze wsi Płazów, z Gminy Narol.

Dzięki uprzejmości kustoszy muzeum – pana Grzegorza Graffa i pani Beaty Skoczeń-Marchewki – naszym oczom ukazały się zabytki pierwszej klasy, których historia sięga nawet 1830 roku. Prócz siedmiu drzeworytów wystawionych w sali muzealnej, mieliśmy przyjemność podziwiać sześć drzeworytów niedostępnych na co dzień dla zwiedzających. Pani Beata Skoczeń-Marchewka zaprezentowała nam również wielką tekę „Drzeworyty Ludowe z Płazowa”, w której prócz informacji historycznych, zobaczyć można faksymile wszystkich odnalezionych drzeworytów płazowskich, będących w posiadaniu Muzeum Etnograficznego im. Seweryna Udzieli w Krakowie.

Spotkanie z kustoszami MEK, było również okazją dla pana Józefa Lewkowicza na zaprezentowanie swoich kopii drzeworytów płazowskich. Pani Beata Skoczeń-Marchewka zwróciła uwagę autorowi, iż jego drzeworyty są na tyle podobne do oryginałów z Płazowa, iż konieczne jest wprowadzenie wyraźnych inskrypcji/podpisu pana Józefa.

Wizyta w Krakowie i rozmowa z Panią Beatą, która jest odpowiedzialna za kolekcję z Płazowa, przeprowadziła na temat tych zabytków wiele badań, współtworzyła tekę MEK i wystawy drzeworytów z Płazowa, wniosła wiele informacji do naszych poszukiwań historii drzeworytu z powiatu lubaczowskiego. Dowiedzieliśmy się o tym, że dzieła te mogły powstawać w różnych miejscach, nie tylko w Płazowie, a rodzina Kostrzyckich być może tylko je odbijała i sprzedawała na jarmarkach lub odpustach.

Te zaskakujące informacje (niespójne z wieloma artykułami i opracowaniami, jakie znajdują się w różnych publikacjach) zachęciły nas więc do dalszych poszukiwań prawdy o najpiękniejszych drzeworytach polskich.