Dyplom dla naszej grupy drzeworytników otrzymany od dyrektor Narodowego Instytutu Dziedzictwa

W 2023 roku mija 20 lat od powstania Konwencji UNESCO w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego. To również rok jubileuszu 10-lecia Krajowej listy niematerialnego dziedzictw kulturowego. Z okazji jubileuszu Narodowy Instytut Dziedzictwa przygotował wystawę „Tradycje od pokoleń. Niematerialne dziedzictwo kulturowe w Polsce”. Wystawie  towarzyszyły sesje, spotkania oraz konferencje.

Umiejętności, tradycje, wiedza, muzyka, zwyczaje i obrzędy świąteczne, praktyki związane z naturą, czy tradycyjne zachowania dnia codziennego – to elementy dziedzictwa niematerialnego. W centrum działań związanych z dziedzictwem niematerialnym jest człowiek, który to dziedzictwo pielęgnuje jako wyraz tożsamości, poczucia przynależności do wspólnoty i więzi międzypokoleniowej. Tradycje przekazywane z pokolenia na pokolenie są jednym z najistotniejszych elementów dziedzictwa kulturowego każdej społeczności, dlatego Narodowy Instytut Dziedzictwa przygotował jubileuszową wystawę poświęconą żywej tradycji – mówi dr hab. Katarzyna Zalasińska.

19 maja 2023 roku otwarcie jednej z wędrujących wystaw wieńczącej dwa powyższe jubileusze odbyło się w Sandomierzu.. Nasza grupa pasjonatów drzeworytu płazowskiego (Józef Lewkowicz, Anna Serkis-Wojtowicz, Grzegorz Ciećka) wraz z delegacją z Muzeum Kresów w Lubaczowie (panią Renatą Polczak) zagościła tam w Muzeum Zamku Królewskiego.. Na uroczystej gali wręczono dyplomy grupom twórczym nowo wpisanym do” Rejestru dobrych praktyk na rzecz ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego”. Dyplom mieliśmy zaszczyt otrzymać z rąk Pani dr hab. Katarzyny Zalasińskiej – Dyrektor Narodowego Instytutu Dziedzictwa.

Nasze działania uzyskały wpis pod nazwą: REAKTYWACJA I ROZWÓJ DRZEWORYTU PŁAZOWSKIEGO.

Podczas wydarzenia pan Józef Lewkowicz miał możliwość zaprezentowania swoich drzeworytów oraz odbitek z kolekcji płazowskiej. Wystąpienie naszej trójki depozytariuszy dało możliwość przybliżenia znamienitemu gronu zaproszonych gości informacji o drzeworycie płazowskim i naszych działaniach oraz planach na przyszłość.

Wpis „Reaktywacji drzeworytu płazowskiego”  do „Rejestru dobrych praktyk na rzecz ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego” dokonany został w lipcu 2022 roku i stanowi ogromny powód do dumy zarówno dla naszej grupy jak i wszystkich uczniów drzeworytu pana Lewkowicza, współpracujących z nami osób i instytucji – m.in. Gminnym Ośrodkiem Kultury w Narolu z panią Gabrielą Kołodziej na czele, panem Grzegorzem Dominikiem Burmistrzem Narola, Muzeum Kresów w Lubaczowie, panią Beatą Skoczeń Marchewką, panem Grzegorzem Grafii – etnografami i kustoszami Muzeum Etnograficznego w Krakowie, panem Januszem Bundyra Sołtysem Płazowa i mieszkańców naszego regionu, a w szczególności rodziny Kostrzyckich, którzy również uczestniczyli w naszych warsztatach drzeworytnictwa.

Szczególne podziękowania kierujemy również dla pani Anny Sikory-Terleckiej – koordynatorki NID ds. niematerialnego dziedzictwa kulturowego

Organizatorem wydarzenia był Narodowy Instytut Dziedzictwa, we współpracy z Muzeum Zamkowym w Sandomierzu.
Wystawa została objęta honorowym patronatem Polskiego Komitetu do spraw UNESCO.

Więcej informacji o wydarzeniu  poniżej:

Tradycje od pokoleń. Niematerialne dziedzictwo kulturowe w Polsce – otwarcie wystawy w Sandomierzu

Artykuł „Tradycje od pokoleń. Niematerialne dziedzictwo kulturowe w Polsce” – kliknij TUTAJ


Chcielibyśmy przywołać przy niniejszym poście wypowiedź dyrektor Narodowego Instytutu Dziedzictwa – pani dr hab. Katarzyny Zalasińskiej: 

Katarzyna Zalasińska: Zabytki mają niezwykły potencjał rozwojowy, a jego wykorzystanie może przynieść realne korzyści

(…) w centrum działań związanych z dziedzictwem niematerialnym jest człowiek. To on jest nośnikiem tego dziedzictwa, pielęgnuje to dziedzictwo jako wyraz tożsamości, więzi międzypokoleniowych, czy z uwagi na poczucie przynależności do wspólnoty. Dziedzictwo niematerialne zyskuje dzisiaj coraz bardziej na znaczeniu; jest związane z tradycją, która obok rodziny, według wielu badań społecznych, jest najważniejszym spoiwem współczesnego społeczeństwa. Ten powrót do tradycji, do odkrywania niematerialnego dziedzictwa w małych wspólnotach i społecznościach, bardzo nas cieszy. Coraz częściej widzimy, że ludzie w zglobalizowanym świecie, w którym wszyscy ubieramy się podobnie, żyjemy podobnie, oglądamy te same filmy…

… nawet jemy podobne potrawy.

Otóż to! Remedium na bolączki współczesnego życia w dobie globalizacji jest właśnie tradycja, powrót do niematerialnego dziedzictwa, często ucieczka do swojskości, odkrywanie korzeni.
(…)”

TUTAJ cały artykuł

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.